Sössi segir

Loksins veit ég hvaðan mjólkin kemur, nefnilega úr metallituðum tanki í fjósinu á Skjaldþingsstöðum. Auðvitað fór maður í fjósið og kynnti sér málið. Ennfremur liggur það nú ljóst fyrir að ef ég væri kálfur yrði ég settur á og notaður til undaneldis.

Svo var skroppið í eyðibýlaskoðunarhálfsdagsleiðangur. Niðurstöður ferðarinnar voru tvennar, það þykir merkilegt að menn hafi getað orðið úti hér á hinum fyrri dögum, svo þétt lágu smábýlin. Svo eru Jökuldælingar áberandi drykkfellt fólk og upprunalegt. Þeir eru fáir dreifbýlisdalirnir sem geta státað af tveimur pöbbum og endalausri þrjósku.

Síðastliðinn fimmtudag slitum við okkur af spenanum og héldum inn í Ásbyrgi. Mikið hlakkaði okkur til að spila á vellinum þar umkringdir hávöxnum runnagróðri og í brakandi blíðu. En Mundi (sem hefur nú verið endurskilgreindur sem frumheiðið veðurgoð) og Alheimurinn eltu. Þess ber að geta að rétt hjá okkur var mesta úrkoman í dag á landinu öllu þó hér sé sól og blíðvirði á veðurkortinu. Til að komast í Ásbyrgi var yfir Seinfarinn veg að fara, sem var skiljanlegt í ljósi þess að ekki var búið að leggja hann.

Iðandi í öngum okkar keyrðum við á Kópasker, sem reyndist ekki vera eyja úti fyrir Eyjafirði, til að hitta Lísu. Fyrir vikið er lífið skemmtilegra.